Yaygınlaşan uyuşturucu unsur kullanımıyla birlikte ,kullanım yaşının da düştüğünü
görmekteyiz. Kolay elde edilebilmesi, merak, rahatlama muhtaçlığı, ruhsal sıkıntılar kullanımının
artmasında ki nedenler ortasındadır.
Sakinleştirici ve uyarıcı tesirleri olan giderek daha fazla alınma isteği doğuran alınmadığında
yoksunluk belirtileri oluşturan kimyasal hususlara uyuşturucu husus diyoruz.
Gençler için uyuşturucu kullanımı arkadaş etraflarında bir defadan bir şey olmaz ,ben kontrol
edebilirim fikriyle başlar. Bir kere kullanımı bile son derece risklidir. Tekrar tekrar kullanımı ile
birlikte bağımlılık gelişir. Kullanımıyla birlikte beyin ve iç organlar üzerine tesirleriyle fizikî ve
psikolojik tahribata yol açar. Unsur bir defa bedene girdikten sonra hücreler onu tanır ve unutmamak
üzere hafızasına alır. Bu nedenle ,herkes için bağımlı olma potansiyeli birebirdir.
Uyuşturucu kullanımı beyin işlevlerini azalttığı üzere, kişinin bedensel sıhhati ,sosyal ,mesleki ve
aile yaşantısında da önemli bozulmalara neden olacaktır.
Uyuşturucu unsura başlamayı engellemek için gençleri bilgilendirilmesi, sağlıklı aile yapısı, anne
babaların çocuklarıyla ilgilenmesi ve kimlerle arkadaşlık ettiklerini bilmeleri, okul başarısı, sporla
ilgilenme kıymetlidir.
Bağımlılık düzelebilir lakin güzelleşmenin gerçekleşmesi için önemli bir uğraş ve vakit gerekmektedir.
Bağımlının tedavi olmayı istemesi en kıymetli adımdır. Bağımlılık tedavisi bireye ve kullanılan maddenin
cinsine nazaran değişir. Maddeyi kişinin tek başına bırakması imkansızdır, kesinlikle takviye alması
gereklidir.
Psikolojik sıkıntıları olan kendileri de unsur kullanan ,çocuklarına ilgisiz ebeveynlerin çocuklarında
,okul başarısı düşük ,davranım bozukluğu olan, utangaç çocuklarda unsur kullanım riski yüksektir.
Bağımlılık geliştikten sonra tedavisi güç ve maliyetlidir. Güzelleştikten sonra gereken psiko sosyal
tedbirler alınmazsa yineleme mümkünlüğü yüksektir. Hami tedbirlerin alınması bağımlılığı önlemede
çok kıymetlidir.
