Yaygınlaşan uyuşturucu unsur kullanımıyla birlikte ,kullanım yaşının da düştüğünü
görmekteyiz. Kolay elde edilebilmesi, merak, rahatlama gereksinimi, ruhsal problemler kullanımının
artmasında ki nedenler ortasındadır.
Sakinleştirici ve uyarıcı tesirleri olan giderek daha fazla alınma isteği doğuran alınmadığında
yoksunluk belirtileri oluşturan kimyasal unsurlara uyuşturucu husus diyoruz.
Gençler için uyuşturucu kullanımı arkadaş etraflarında bir kezden bir şey olmaz ,ben kontrol
edebilirim fikriyle başlar. Bir sefer kullanımı bile son derece risklidir. Tekrar tekrar kullanımı ile
birlikte bağımlılık gelişir. Kullanımıyla birlikte beyin ve iç organlar üzerine tesirleriyle fizikî ve
psikolojik tahribata yol açar. Unsur bir kere bedene girdikten sonra hücreler onu tanır ve unutmamak
üzere hafızasına alır. Bu nedenle ,herkes için bağımlı olma potansiyeli birebirdir.
Uyuşturucu kullanımı beyin işlevlerini azalttığı üzere, kişinin bedensel sıhhati ,sosyal ,mesleki ve
aile yaşantısında da önemli bozulmalara neden olacaktır.
Uyuşturucu unsura başlamayı engellemek için gençleri bilgilendirilmesi, sağlıklı aile yapısı, anne
babaların çocuklarıyla ilgilenmesi ve kimlerle arkadaşlık ettiklerini bilmeleri, okul başarısı, sporla
ilgilenme değerlidir.
Bağımlılık düzelebilir ancak güzelleşmenin gerçekleşmesi için önemli bir uğraş ve vakit gerekmektedir.
Bağımlının tedavi olmayı istemesi en değerli adımdır. Bağımlılık tedavisi şahsa ve kullanılan maddenin
cinsine nazaran değişir. Maddeyi kişinin tek başına bırakması imkansızdır, kesinlikle takviye alması
gereklidir.
Psikolojik problemleri olan kendileri de unsur kullanan ,çocuklarına ilgisiz ebeveynlerin çocuklarında
,okul başarısı düşük ,davranım bozukluğu olan, utangaç çocuklarda husus kullanım riski yüksektir.
Bağımlılık geliştikten sonra tedavisi güç ve maliyetlidir. Güzelleştikten sonra gereken psiko sosyal
tedbirler alınmazsa yineleme mümkünlüğü yüksektir. Kollayıcı tedbirlerin alınması bağımlılığı önlemede
çok kıymetlidir.