Sorumluluk kişinin kendi davranışlarının yahut kendi yetki alanına giren rastgele bir olayın sonuçlarını üstlenmesidir. Sorumluluk çocukluktan başlanarak verilen eğitimle elde edilen bir MARİFET dir. Bunu duyan anne babalar sorumsuz çocukları için çabucak suçluluk duyacaklardır. Lakin şunu da bilmeliyiz ki Yaratan’ın bize sunduğu bir kumaş var (çocuğunuzun genetik yapısı) birde bizim verdiğimiz eğitim disiplin ve terbiyeki ( psikososyal etrafın en kıymetli bölümü) onada terzilik diyelim. Terzilik marifetimiz kıymetli ancak kumaşımızıda tanıyarak ve razı gelerek bu işi yapmalıyız.
Şu an yaşlı ve orta yaş jenerasyonu klasik Türk ailesinden gelen sıkı bir terbiye ile kimimiz birazda ezilerek büyüdük. Günümüz şartlarında çocuklara elimizden gelenin biraz daha fazlasını vererk keyifli ve özgüvenli olmasını isteyerek büyüttük. Sonuçta sorumluluk almayan bireyler yetiştirdik. Evvelce ebeveynlerimizden şikayet ederken şimdilerde çocuklarımızdan şikayet ediyoruz.
Onları nasıl sorumluluk sahibi bireyler haline getirebiliriz?
1.Bizler onlara hakikat rol-model olmalıyız. Çocuklar GÖREREK DENEYİMLEYEREK öğrenirler. Biz çöpümüzü sokağa atmazsak onlarda atmayacaktır. Biz dişimizi fırcalarsak onlarda dişlerini fırcalayacaktır. Biz sistemli işimize gidersek onlarda okullarına gidecektir.
2.Cinsiyet ayırımcılığı yaparak sorumluluk vermeyin. Masayı toparlarken yardım aldığınız kızınız sorumluluğu öğrenir, oğlunuz eksik kalır. Ülkemizde üniversitelere girişte kızların 2/3 oranında artışına şaşırmayalım. Birebir biçimde üniversite bittikten sonra eğitim başarısı yüksek kızınızın diplomasını konutuna asmasına da…
3.Çocuğunuzun makul isteğine karşılık, sizde ondan sorumluluk almasını isteyebilirsiniz..
4.Çocuğa yapması gereken şeyleri mecburilik, vazife üzere algılatmadan sonuçlarının ona getireceği memnunluktan bahsedin. örn: Tertipli bir masada çalışmanın, pak bir konutta oturmanın keyfi üzere.
5.Çocuğun kendi başına bir şey yapmasını engellemeyin. Örn: Dökerek yemek yiyen çocuğu elinden kaşığını alıp beslemeniz, onu mutsuz eder. Özgüveni ve hünerinin gelişmesini engelersiniz, ondan sonra 23 yaşında karpuzu kesebildiğine sevinen oğlunuza şaşırırsınız.
6.Yaptığı küçük şeyleri bile ödüllendirin, övün örn: “Taze elden taze pişmiş taze kahve ne hoş olur” diyen büyüklerimiz daima çocuk ve gençleri överek, köpüğü kaybolmuş, kaynamış kahveleri afiyetle içmişlerdir.
7.Ceza tehdit ile sorumluluk verilemez. Lakin davranışlarının sonuçlarını görmesine müsaade verin ki büyüsünler.
8.Uyarılarınızı sevgi ile harmanlayarak yapmalıyız.
9.Parayı hakikat kullanmayı öğretmeye çok küçük yaşta başlamalıyız.
10.Çocuklar parayı ya harcanılması gereken bir şey ya da biriktirilmesi gereken bir şey olarak algılayabilirler. Bankamatiği devamlı para veren SİHİRLİ BİR MAKİNE zannedebilirler. Gereksinim ve istekler ortasındaki farkın pek çok yetişkin bile ayırımında olmayıp tıpkı giysinin farklı renklerini alanları ya da indirimde ucuz deyip muhtaçlığı olmayanı alıp dolapta bekletenleri görür üzeresiniz değil mi?
11.Alışveriş yapmayı öğretin.
12.Günlük ve aylık harcama limitleri belirleyin.
13.Evde yemek yemesini ve hazırlamasını önerin.
14.Bir gaye uğruna birikim yapmasını öğretin.
15.Görevini yapan çocuğunuzu ödüllendireceğiniz evvelden yazıp duvara asın ve yaptığında cep harclığı verin.
16.Bir aylık sarfiyat faturalanızı toplayın neyin nereye harcadığını bilin ve sayılarla gösterin.
17.SORUMLULUK ALMAYAN KİŞİ GÜDÜLMEYİ KABUL EDER deyişi yalnızca bireyler için değil, aile-ülkeler içinde geçerlidir. Sorumluluk özgürlüğü ve memnunluğu getiren bir maharettir. Dünyada haklar kadar sorumluluk şuuru üzerinede çalışma yapılmalıdır. ÖZGÜRLÜK HEYKELİNİN KARŞISINA, SORUMLULUK HEYKELİ dikilmelidir.
2 dakika okuma süresi
