Evlilik meselelerini incelerken yüzlerce sayfa yazı yazmanız mümkün lakin ben pratik bir bakış açısıyla size kimi sorular sorarak sizleri biraz düşündürmek istiyorum.
Amaç memnun olmaksa neden daima huzurlu anları sabote ediyoruz, yoksa bilinçaltımız evliliği sonlandırmak, ya da öteki bir iklimde mi sürdürmek istiyor?
Dünya çok süratle değişti, her şey değişti fakat bayan ve erkek rollerinin tıpkı kalmasını beklemeniz mantıklımı? Evliliğe, bayan ve erkeğin rollerine yeni format atmak sizi neden bu kadar korkutuyor?
İki yetişkin evlendiyse; bir bakın tartışırken siz ya da eşiniz sahiden erişkin gibimi davranıyorsunuz? “Baba-kız”, “anne-oğul” ya da “çocuk-çocuk” usulü bağların günümüzde pek sürdürülebilir olmadığının farkında mısınız?
Eşinizi suçlarken, yargılarken elinizde kanıt olmamasına karşın neden bu kadar ısrarcısınız?
Ben değişmem demek yerine repertuarı geliştirmek ya hem sizi hem de eşinizi keyifli edecekse?
Ya şahsî gelişiminiz pek de yeterli değilse, egonuz katıysa ve daima en uygun bildiği şeyleri ısrarla yapıyor ve bunu referans alıp karşıyı üzüyorsanız?
Ya bencil ve narsisteniz ve evlilik kurgunuz “hep bana” modeliyle kurgulandıysa? Ya daima eşinizin sonlarını ihlal etmeyi, doğal ya da kültürel bir hak üzere görüyorsanız. “Bir bayan bunu yapmaz”, “bir erkek bunu yapmaz” şablonlarına sığınmak ne kadar yanlışsız?
Aranızdaki uyumsuzluk ya da farklarla ilgili yalnızca söz stilinizi değiştirdiğinizde evliliğinizin kurtulabileceğinin farkında mısınız? Hakikat bağlantı teknikleri ya da bir evlilik terapistiyle çok süratli değişikliklerin olabileceğini düşünmeye ne dersiniz?
Bazen kırmızıçizgileri değiştirmenin hem sizi hem de evliliği “büyütebileceğini” düşünmeye başlasanız sizce ne olur?
Sürekli birebir şeyleri yapıp farklı bir evlilik beklemek ne kadar gerçekçi?
Kadınlar ve erkekler ortasındaki temel farklılıkları kabullenmek ve ahenk sağlamak yerine daima bu farklar için savaşmaya ne vakit son vermeyi düşünüyorsunuz?
Israrla geçmiş aile kültürünüzü eşinize dayatmaya çalışmanız haksızlık olmaz mı? Ya onun ailesinde sizin ailenizde olanlar hiç yaşanmadıysa, kültür ve roller farklıysa. Sizin modelin en hakikat model olduğunu size kim söyledi?
Anneniz ya da babanızla ilgili geçmiş çocukluk anılarınızı şimdiki evliliğinize bulaştırmanız çok fakat çok sık görülür. Geçmiş anılara yapışmak ya da ihanet etmemek ismine ya şimdiki evliliği sabote ediyorsanız.
Babanız üzere olmamak ya da anneniz üzere olmamak ismine şimdiki eşinize haksızlık ediyor olamaz mısınız?
Stres altında ağzımızdan çıkan kelamları değiştirebilme hüneri kazanmak için müracaat almaya ne dersiniz?
Üçüncü şahıslara ilgi duyduğunuz anda müşavere almazsanız, insan tabiatı gereği geri dönülemez bir kördüğümün içine dolanabileceğinizin farkında mısınız?
Savaşarak, çocukları harcayarak boşanmak yerine boşanma danışmanlığı ya da evlilik terapisi almaya ne dersiniz?
100lerce sorudan birkaçını sizi düşündürmek ya da farkındalık yaratmak hedefiyle yazdım. Umarım katkım olur.
