Skolyoz – Cerrahi Tedavi

Skolyoz tedavisinde cerrahinin temel maksadı, inançlı bir biçimde deformiteyi düzeltmek ve 

eğriliğin ilerlemesini önlemek için omurgayı dondurmaktır.  

Skolyotik eğriliğin büyüklüğü cerrahi tedavi kararı için en değerli faktördür. 45-50 derecenin 

üzerindeki tüm idiyopatik skolyozlar cerrahi tedavi açısından değerlendirilmelidir. Kemik gelişimi 

tamamlanmış hastalarda  30 derecenin altındaki eğriliğin ilerleme riski yoktur ve eğriliğin hali ne 

olursa olsun cerrahi gerektirmez. Ancak Kemik gelişimi tamamlanmış ve 50 dereceyi aşan yada 

çift eğriliği olan hastalarda eğriliğin vakitle kötüleşme riskinden ötürü cerrahi tedavi 

gerektirir.10,11 

               CERRAHİ GİRİŞİMLER 

       Adölesan idiyopatik skolyoza yönelik uygulanan cerrahi teşebbüsler iki ana guruba 

ayrılır: 

1. Posterior füzyon ve enstrümantasyon (arkadan dondurma ve vida uygulanması) 

2. Anterior füzyon ve enstrümantasyon(önden dondurma ve vida uygulanması) 

               KOMPLİKASYONLAR 

Skolyoz cerrahisinde posterior enstrümantasyon sonrası görülen komplikasyonlar, 

ortaya çıkış vakti ve nedenlerine nazaran üç kümede incelenebilir: 

          1- Genel Tıbbi Komplikasyonlar 

Ameliyat sonrası erken periyotta tespit edilmektedir. Anesteziye bağlı 

komplikasyonlar, yara yeri enfeksiyonu, akciğer ve gastrointestinal sorunlar bu grubu 

oluşturmaktadırlar. 9 

          2- Tekniğe Bağlı Komplikasyonlar 

   a) Nörolojik Hasar 

En sık nedeni fark edilmemiş omurilik sıkışmasıdır. Ayrıyeten pediküler vidaların 

kanal içine yanlışsız  uygun olmayan konumu, çengel ve rotların omur ilik kanalına yönelmesi, 

aşırı düzeltmeye bağlı olarak omur ilik sirkülasyonunun bozulması da nörolojik hasara neden 

olabilmektedir. 12 

b) Kemik Kırıkları 

Enstrümantasyon esnasında çok güç uygulanması sonucu, omur yuzey kemiklerinin veya 

omurganın pediküllerinde kırıklar oluşabilmektedir. Bunun önüne geçilebilmesi için çok zorlayıcı 

kuvvetler uygulanmamalıdır. 11-12 

c) Visseral Organ Yaralanmaları 

Önden  girişim ile enstrümantasyon sonrası daha sık görülmektedir. Arttan  

enstrümantasyon esnasında pediküler vidanın omur cisminin ön yüzeyine temas   

edebileceği ve büyük damarlarda yaralanmaya neden olabileceği unutulmamalıdır. 11 

        3-Geç Komplikasyonlar 

   a) Pseudoartroz 

Cerrahi tedavinin hedefe yönelik başarısızlığını göstermektedir. Son yıllarda kullanılan 

daha sert ve güçlü implantların yaygınlaşması ile pseudoartroz oranları %1’e kadar inmiştir. 

Tanı çoklukla oblik çekilen grafiler, bilgisayarlı tomografi yahut kemik sintigrafisi yardımı ile 

konulur. İmplant yetersizliği görülmesi de pseudoartroz lehinde bir bulgudur.  

   b) Enstrümantasyon Problemleri 

Çengellerin yerinden çıkması, rotların kırılması, pediküler vidaların gevşemesi 

veya kırılması, transvers bağlayıcıların yerinden çıkması enstrümantasyon sorunları 

görülebilmektedir.  

    c) Geç Enfeksiyon 

Cerrahiden aylar sonra, çoklukla fistül halinde karşılaşılmaktadır. Geç 

enfeksiyonların bir birçoklarının operasyon sırasında yerleştiği ve uzun müddet subklinik kaldığı 

düşünülmektedir. Fistül varsa, fistülografi çekilerek enfeksiyonun nereye kadar uzandığı 

görülmeli, granülasyon dokuları ve fistül kesilerek cıkarılmalıdır. Şayet füzyon gelişmiş ise 

implantlar çıkarılmalıdır. 11-12 -13

Başa dön tuşu