“Sevgi Eksikliği, insanın canını acıtan da bu işte; gözünüzden sakındığınız, sevginizle pamuklara sardığınız ağzından çıkan bir kelama, bir tebessüme gözlerinizi memnunlukla doldurduğunuz kişi… Gün gelir sizin kirpiklerinizi sırılsıklam, kalbinizi param kesim eder… O ki, o denli bir acıdır ki, resmen yanar içiniz. Güya dikenli teli yüreğinize sarmışlar da size zorla nefes aldırıyorlar gibi…”
Fikir odaklı yaklaşım:
“Evet… Hayatımızdan pek çok insan gelir ve geçer… Hayat ve ben değerliyim… Bence kendimi üzmek pek uygun fikir değil… Hem güzel biri değilmiş zaten… Ben onu hayatımda hiç yaşamamış üzere sayıyorum… Evet evet… ”
Sorun odaklı yaklaşım:
“Biliyorum… Sevdiğim bireye bağlanan bir imal var… Ancak sevmek de bu değil mi zaten… Ben ona alıştım aslında… Çok yakın hissettim kendime… Çok merhametli ve sevgi dolu biri üzere duruyordu… Bilmiyorum tahminen de o denli göründü… Ben daima yanımda olsun istedim… Kimseyle paylaşmak istemedim… Bende de kusurlar var… Fakat o da çok kırdı beni… Kendimi bedelsiz hissettim…
Halbuki o benim için çok pahalıydı ve bunu bir ona hissettirirdim… Bir kez olsun içten bir kelamı yoktu… Daima benden uzaklaşırdı… Ben bunu fark edemedim… Ya da farkettim fakat konduramadım,
her neyse… Evvelden o yoktu… Ben yaşıyordum… Varlığı renk kattı hayatıma, pembeydi… Artık o rengi silmeliyim… Çok koyu boyadım… Fazla pembeydi, gerçek dışı olmaya başladı… Öbür renkler de var hayatta… Silgim büyük değil zira kocaman yanlışlarım yok sadece… Yanlışsız sandığım şahsa inançsız bağlandım… Çözebilirim ipi… Benim elimde her şey… Mantık en hoş renk”
Duygusal travmaya maruz kaldığımız vakit bu niyetler döner durur aklımızda… Üstte çok sevdiği bir şahıstan sevgi beklentisini negatif geri bildirim ile alan birinin, o kişiyi ve hayatını sorgulama yaklaşımlarına birtakım örnekleri görebilirsiniz.
Son kelam: Hislerle kilometre süratiyle koşarken, akıl metre ile ilerler.
Kendiniz, nesliniz, aileniz, ekonominiz, kıymetleriniz için karar verirken aklınızı dinlerseniz pişman olma oranınız azalır.
1 dakika okuma süresi
