“Biz birbirimizi seviyoruz ancak çok saçma kavgalar ediyoruz.” Bu cümleyle başvuran
100lerce danışanımızın ortak paydaları, iyi eğitimli, bireysel olarak başarılı ve evlilik dışındaki iletişimi güçlü insanlar. Nasıl oluyor da en iyi tanıdıklarını düşündükleri insanla tartışırken ne karşıdakini anlayabiliyor ne de anlaşıldıklarını hissedemiyorlar? Bunun sebeplerini yazmaya kalksak sayfalar sürer ancak özetle söyleyeceğim; kişinin eş modeliyle yetişkin modeli farklı formatlanır. Yani yetişkin olarak çok pozitif birisi eş olarak daha negatif davranabilir. Nedenler kısmını çok da uzatmadan pratik önerilerde bulunmak istiyorum. Dediklerimi yapmak hem çok kolay hemde yılların alışkanlıklarından kurtulmak zor.
Yöntem çok basit: eşiniz konuşurken anlattığı şeye odaklanıyorsunuz ve hiç araya girmeden dinliyorsunuz. Dinlerken ona kesinlikle cevap hazırlamıyorsunuz(burası çok önemli). Sadece dinliyorsunuz. Anlamadığınız yer varsa soru sorup anlamaya çalışıyorsunuz. Araya girme ihtiyacı ya da hemen düzeltme ihtiyacı duysanız bile susuyor dinlemeye devam ediyorsunuz. Soru sorabilir ya da örnek vermesini isteyebilirsiniz. Ancak kesinlikle söz kesmek ya da cevap vermek yooook.
Buraya kadar olan kısım en zoruydu, 2. Kısım daha kolay; geri bildirim verin yani anladığım kadarıyla sen…şunu….şunu….söyledin doğru anlamışmıyım? diye sorun. Hiç yorum katmayın eşinizin kullandığı kelimeleri kullanarak geri bildirim verin. Geri bildirimi verdikten sonra şimdi siz konuşun eşiniz aynı şeyi yapsın. Duyulduğunu gören kişi sakinleşir ve sizi dinlemesi kolaylaşır. Konuşurken söylediklerinizi takip edin, yani eşinizin başka konulara zıplamasına izin vermeyin. “bunu sonra tartışalım konumuza dön” lütfen cümlesi oldukça işe yarar. Bu çok basit yöntem üzerinde emek harcamak bir evliliği kurtarabilir. Bu yazıyı eşinize de okutun. Yönteme güvenin ve sadık kalın. Sonuç alamazsanız farklı ya da tamamlayıcı yöntemler için bir uzmandan yardım alın.
Sayfa içeriği sadece bilgilendirme amaçlıdır, tanı ve tedavi için mutlaka doktorunuza başvurunuz.
