Klavikula Kırıkları
Klavikula omuz bölgesinin köprücük kemiği olarak bilinen kemiğinin ismidir. Klavikula kırıkları tüm omuz bölgesi kırıklarının % 35’ini, tüm erişkin kırıklarının %4’ünü oluşturur. Çoğunlukla orta çizgi yerleşimli, besbelli ayrışması olmayan köprücük kemiği kırıkları gözlenir. Besbelli ayrışma gösteren, omuz etrafı fonksiyonların kısıtlanmasına yol açaçak ya da akromioklavikuler ekleme yakın yerleşimli kırıklar cerrahi olarak tedavi edilirler.Bu durumların dışında çoğunlukla tedavi kol askısı yahut 8 bandajı denilen destekleyici aygıtlarla yapılır. Ameliyat gerektiren köprücük kemği kırıkları durumlarda plak-vida ya da kanal içi tespit aygıtları ile kemik modüllerin birbirine teması sağlanır.
Proksimal Humerus Kırıkları
Proksimal humerus, kolun omuz eklemine yakın olan üst kısmının ismidir. Erişkin kırıklarının % 5’ini oluşturur. Çoklukla 60 yaş üzerinde, kemik mineral yoğunluğu düşük hastalarda kolay düşmeler sonrasında görülür. Bu bölge kırıklarının % 80’ini ayrışmamış kırıklar olup cerrahi gerektirmeden tedavi edilebilirler. Tedavide, kol askıları, velpo bandajı, yastıklı askılar üzere kolay ve konforlu metodlar kullanılabilir. Yaklaşık 3-6 hafta civarında ağrısız hareket açıklıklığı kazanılması için rehabilitasyon başlanır. kol askısı kullanılarak erken devirde işe dönüş sağlanabilir.
Parçalı kırıklarda kaynama meseleleri ve fonksiyon kaybı oluşması nedeniyle cerrahi müdahale gerebilmektedir. Çağdaş tespit metodları sayesinde, tespit gücü yüksek, erken rehabilitasyonun sağlanabildiği tedaviler yapılabilmektedir. Minimal invaziv kırık cerrahisi adı verilen bu metod ile kırık bölgesine ziyan verilmeden doğal düzgünleşme süreci sürdürülebilmektedir.
Bazen yaralanma, kırık modüllerine, tespiti mümkün olamayacak kadar fazla ziyan verir. Çok modüllü kırıklı çıkıklar, modüllerin tespit edilemeyecek kadar ince ve osteoprotik olduğu durumlarda hastanın ömür kalitesinin arttırılması ve ağrısının sona erdirilmesi emeliyle protez cerrahisi kullanılabilir.
Skapula Kırıkları
Tüm kırıkların % 1’i oranında görülür. Yüksek güçlü yaralanmalar olup, yumuşak doku yaralanmaları ve göğüs kafesi hasarı eşlik edebilmektedir. Etrafını saran kuvvetli kaslar ve göğüs kafesinin koruyucu-destekleyici tesiri sayesinde kayma görülmeyen istikrarlı kırıklardır. Omuz eklem yüzeyine uzanan yada omuz askı sisteminin etkilendiği modüllü kırıklarında cerrahi müdahaleye gerek duyulabilir.
