“No mobile Phobia”dan türetilen nomofobi; cep telefonu ile sağlanan irtibattan kopmaktan çok korkma manasına geliyor. Yani cep telefonundan bir halde yoksun kalma korkusu. Çağdaş çağın yeni sendromlarından biri olarak tanımlanabilecek bu durum, özelikle akıllı telefonların kullanımının giderek artmasından sonra yaygınlaşmaya başladı. Ulaşma ve ulaşılabilir olma isteği akıllı telefonların baş tacı edilmesine neden oluyor. Bu yüzden de telefonsuz kalmaktan, telefonla irtibat kuramamaktan ötürü bireyler ruhsal gerginlik yaşayabiliyor. Şimdi bu fobiyi yaşayanların kişilikleriyle ilgili kâfi data olmasa da uzmanlara nazaran bu sendrom, başparmak kuşağı denilen gençlerde daha sık görülüyor.
Nomofobi belirtileri neler?
Nomofobi olan şahısta görülen tipik özellikler şunlardır:
- Kişinin telefonu yokken kendini “eksik” üzere hissetmesi, boşluk duygusu yaşaması,
- Telefonu yanındayken bile obsesif bir halde denetim etme,
- Şarj bitince kendini çok çaresiz hissetme,
- Telefonunu bir yerlerde unutmak, telefonun arızalanması yani telefonunu kullanamamaktan korkma,
- Telefonu olmayınca baş dönmesi, kalp çarpıntısı, nefes almada zorluk, mide krampları üzere bir kadro anksiyete belirtileri yaşaması.
Neden korkuyorlar?
Cep telefonu irtibatını kaybetme endişesinin altında yatanın bağımlılık olduğu söylenebilir. Cep telefonu ve toplumsal medya bağımlılığı da tıpkı öteki bağımlılıklardaki sistem ile işliyor. Kişi nasıl ki bağımlı olduğu şeye ulaşamayınca mahrumluk belirtileri yaşıyorsa, gitgide daha fazlasına gereksinim duyuyorsa, nomofobide de birebir tesirler görülüyor. Hatta tekrar bağımlılıktaki üzere birçok kişi telefonunu daha az kullanma kararı alabiliyor; yani bırakmaya çalışmayı deneyebiliyor. Çağdaş çağ fobisi olarak nitelendirilebilecek bu endişenin altında yatan ise çağdaş çağın tetiklediği yalnızlık, izolasyon, dehşet üzere hislerdir.
Nomofobi-Sosyal Medya Münasebeti:
Teknolojik aygıtlar ve sanal ağlar artık bir bağlantı ve onun da ötesinde bir temas biçimidir. Telefonlar aracılığıyla toplumsal medyayı takip etmek, gelişmeleri anında öğrenmek, diğerlerini gözetlemek ve görünür olmak bu bağımlılığı tetikliyor. Toplumsal ağlardaki “Görünüyorum öyleyse varım” diye düşünen bireyler, telefon kelam konusu olunca “Ulaşıyorum/ulaşılıyorum öyleyse varım” diyor. Telefonla internete kolay kolay ulaşmak bu fobiyi besleyen en değerli kaynak.
Nasıl çözülebilir?
Öncelikle kişinin bunu bir sorun olarak kabul etmesi ve bu durumla ilgili bir farkındalık geliştirmesi gerekiyor. Bağımlılık neye olursa olsun bağımlıktır. Telefonlar çok kıymetlidir lakin asla gerçek münasebetlerin yerini tutmaz. Kişinin hayatındaki hangi boşluğun ikamesi olarak telefonu kullandığını ve ona bağımlı olduğunu anlaması, o hususta hayatını değiştirip dönüştürmesi ya da yenilemesi için bir fırsat olabilir. Bu bahiste ruh sıhhati uzmanlarından yardım alınabilir.
Nomofobiden kurtulmak için uygulanabilecek kolay metotlar mevcut. Telefonu meskende bırakmak, bir müddet kullanmamak günün birinci saatlerinde güç gelebilir. Fakat aslında bunun bir konfor olduğunu da fark ederseniz. Orta sıra ‘teknoloji detoksu’ yapmak âlâ bir tahlil olabilir. Böylelikle insanların hislerini anlayabilir ya da ne hissettiğinizi fark edebilirsiniz. Gökyüzünün nasıl oluğunu gözlemleyin. Bu kolay sistemlerle, bir çiçeğin ya da çimenin rengini fark edersiniz. Teknoloji size değil, siz ona hükmedin ve hiç olmazsa orta sıra hayatınızdan teknolojiyi çıkarın. Nomofobiye yakalanmadan bu yolları uygulayın. Çocuğunuzu da nomofobiden korumak için emsal metotlar için kimi kurallar koyabilirsiniz.
