Zaten varlığını orta ara hissettiğim bu adamın büyüsüne çabuk kapıldığımı anlıyorum. Daha onu birinci gördüğüm anda, etrafındakileri etkileyen, daima konuşup esprilerle kahkahalar patlatan haliydi beni çeken. Vakitle tek istediğinin beğenilmek ve onaylanmak olduğunu anlıyor, hislerimin onun için ne kadar da değersiz olduğunu fark ediyor olmama karşın ondan kaçamıyordum. Haftanın beş gününü spor salonunda geçiriyor, ona olan gereksinimimi görmezden geliyor, bir ortaya geldiğimizde sıkıldığını belirten davranışlarda bulunuyordu. Onun istekleri, onun muvaffakiyetleri, onun kariyeri… Beni kıyasıya eleştirirken bu ilginin neresinde olduğumu anlayamıyordum.
Bu türlü anlarda içimde uyanan hislerin en deriniydi değersizlik duygusu. Beni terk etmesinden korkmama karşın tüm cüretimi toplayıp ayrılmayı istediğim birkaç denememde, telaşa kapılıp ayrılmak istememişti. Her seferinde bir müddet ilgi göstermeye çalışıyor, bana muhtaçlığı olduğunu söylüyor, sonra döngü yeniden tıpkı halde sürüyordu. Bugünse merak ettiğim nokta, duygusal gereksinimlerimi böylesi görmezden gelen bu adamın beni zedelemesine neden müsaade verdiğim, ona nasıl boyun eğdiğim…
Son vakitlerde lisanımıza sık aldığımız bir söz narsizim. Kimi vakit karşımızdakine ne kadar narsist olduğunu hatırlatıyoruz, kimi vakit da birileri bize narsistçe davrandığımızı hatırlatıyor… Bilhassa toplumsal medyanın kullanımının yaygınlaşması ile göz önüne daha sık alınan bir husus haline geldi. Pekala bir beşere narsist diyebilmek bu kadar kolay mı? Buna karar verebilmek için narsizmi anlamak gerekiyor. Narsist bir birey bencilliği, her vakit haklı olduğuna dair inancı, onay arayıcılığı, duygusal yoksunluğu ve empati kurma sorunları ile kendini muhakkak eder. Başkalarının güvenilmez olduğunu düşünürken hak ettiği ilgi, şefkat ve sevgiye asla ulaşamayacağına inanır. Olgunlaşmış sevgiyi keşfetmediği için inançlı ve sevgi dolu bağ kurmanın hasreti içerisindedir. Derinlerde bir yerde bu bağı ararken oburunun ne düşündüğü ve ne hissettiği ona yabancı gelir. Meğer duygusal muhtaçlıklarının karşılanabilmesi için öbürleri ile bağ kurması kaidedir. Bu noktada zorlandığı için derin duygusal ilgiler yerine yüzeysel bağlar kurmayı tercih eder. Üstelik bu yolla içeride saklanmış olan kusurluluk, değersizlik, sevilmez biri olduğuna dair inancı başkaları tarafından ulaşılamaz hale gelir. Hatta bu inançların telafisi olarak narsistik birey, kendine yüksek standartlar oluşturup iş ve meslek manasında yüksek duvarlar örmeyi tercih edebilir. Kendini teşhir eden ve büyüklenen bir narsistin etrafındaki beşerler, vakitle onun kendiyle övünmesinden sıkılacak, tam da korktuğu yalnızlıkla yüzleşmek zorunda kalacaktır. Kimi vakitse incinebilirliği kolay olabilir. Bununla bir arada, örüntüde benliğe ait olumlu algılar ve empati yeteneği varsa, yaşama ahengi kolaylaştıran, olumlu sonuçlar doğuran bir narsizmden kelam edebiliriz. Bunun ismi ise “sağlıklı narsizm”dir. Tüm bunlar göz önüne alındığında narsist bir birey ile yaşamanın, hele hele duygusal bağlantı içerisinde bulunmanın güç yanları olacaktır. Narsistik kişilik örgütlenmesine sahip bireyler kolay kolay psikiyatriste başvurmazlar. Yalnızca gerçek bir terk edilme tasası yaşantıladığı yahut depresif yakınmalarının olduğu vakitlerde yardım arayışına girerler. Narsist bir bireyle bağlantı içerisinde olduğunuzu ve zorlandığınızı fark ediyorsanız, narsistin sizi tetikleyebileceği bir kimyaya sahipsiniz demektir. Sizin de duygusal yoksunluğunuz, kusurlu olduğunuza dair hisleriniz, terk edilmeye karşı hassasiyetiniz olabilir. Narsistik kişilik örgütlenmesinin temellerinden birkaçı şartsız sevgiden yoksun kalmak, çocukluktaki inançlı bağlanmanın sağlanamamış olması ve ebeveyni tarafından harikanın beklenmiş olmasıdır. Ebeveyn çocuk ortasındaki münasebetin sağlam temellerinin olmadığı durumlarda oluşacak aksiliklerin yetişkinliğe yansıması kaçınılmaz görünüyor. Çocuğunuzun duygusal gereksinimlerine kulak verin. Nasıl sağlıklı yetişkin olunacağını sizden öğrensin.
