Metroda, sinema salonunda, kafede, parkta… evlilik arifesindeki gençler, karşı cinse göz ucuyla bakmak, çaktırmadan alıcı gözle inceleme yapmak yerine ellerindeki telefonlara konsantre olmuş durumdalar. Görme ve görülme manasında ne cici, süslenmiş kızların ne de sportif, bakımlı erkeklerin nasipleri var, herkes kendi âleminde, göz teması tarihe karışmış üzere.
İnternet hayatımıza girmezden evvel, ergenlik ve genç yetişkinlik devrini yaşayan jenerasyonlar için var olan kültür, klasik görücülüktü. Kelamına sağlam bir arabulucu (çöpçatan) tarafından gençlerin anneleri ortasında temas kurulurdu. Sonraki etapta ise erkeğin annesi, kız konutuna giderdi ve hem kızı hem de kızın ailesini (konuşmalarına, hal ve hareketlerine, meskenin paklığına vs. bakarak) alıcı gözle incelerdi. Karşılıklı olur verildiğinde lakin gençler birbirinden haberdar olurdu. “Gençler birbirini tanımadan evleniyorlar” diye eleştirilen klasik görücülükte, flörte sıcak bakılmazdı. Duygusallıktan çok deneyimlere ehemmiyet verilirdi. Anneler kelam kesen bireylerdi, babalar genelde son kelamı söyler üzere görünseler de olaya müdahil olduklarında çoktan iş bitmiş olurdu. “Çocuklar bilmez, büyükler bilirdi”.
O devirlerde gençlerin birbirlerinden haberi düğün-dernekte, çeşme başında, misafirlikte, sokakta… olurdu. Mahcup delikanlılar bakarken kızarırlardı, geç kızlar kendilerince kapris yaparak yürek yakarlardı.
Nereden nereye! Bütün figürler merhum oldu. Kelamına sağlam arabulucular yerlerini internetteki çöpçatan evlenme sitelerine bıraktılar. Maalesef güvenilirliği bir taraf bırakın, oluşturulan bilgi bankasındaki tüm özellikler (yaş, boy-pos, eğitim, iş… hatta cinsiyet bile) geçersiz çıkabiliyor. “Anne/baba ne düşünür?” diye düşünen gençlerin sayısı numunelik düzeyinde. İnternet evlilikleri revaçta, lakin tek sorun uzun soluklu olmamaları ve ekseriyetle hüsran ile sonuçlanmaları.
“Modern görücülük” anlayışının hâkim olduğu sanal hayatta “tecrübelere kulak vermek”, “sorumluluk almak”, “göz göze temas kurmak” üzere gerçek hayatın kabulleri para etmiyor. Yazık ki ne yazık, zamane gençleri telefondan başlarını kaldıramadıkları için burunlarının tabanındaki doğal hoşları ıskalıyorlar.
