Depresyon derin hüzün, elem, sıkıntı içeren bunaltılı bir durumdur. Bu süreç daha evvelce zevk veren hadiselerden artık eskisi kadar zevk alamama, ilginin kaybolması üzere ruh hallerini de içerir. Kişinin günlük işlevselliğinde yani işini gücünü yapmasında, bozulma olur. Zihinsel ve fizikî alanlarda eneri azlığı ile giden bir yavaşlama olur. Kısaca, kişi neşesiz ümitsiz yorgun bitkin ve tahammülsüzdür.
Tek bir çeşit depresyon yoktur ve bazen depresyonu tanımak hastalığı teşhis edip, tedaviye yönlenmek daha güç olur. Bu depresyon bilhassa, “maskeli depresyon” ise. Maskeli depresyon daha çok bedensel hastalık belirtileri ile ortaya çıkar. Fizikî belirtiler, alkol unsur kullanımı,cinsel fonksiyon bozuklukları daha ön plandayken, öteki depresyon belirtileri geri planda kalır. Yorgunluk, uyku iştah değişiklikleri, vücut fonksiyonlarında bozukluk,nedeni bulunamayan ağrılar sık görülür. Zihinsel ve fizikî yavaşlama, uyku bozukluğu,ilgi odaklarında azalmanın dışında, depresyonda görülen klasik belirtiler pek görülmez. Depresyonun bu çeşidinde bedende bel, sırt, boyun, eklem, baş ağrıları yahut bedenin farklı yerlerini tutan gezici ağrılarla giden, genel bir keyifsizlik hali hakim olur. Kişi isimlendiremediği, tam bir hastalığa uymayan, bu ağrılar nedeniyle kanser üzere önemli bir hastalığı yahut teşhis konulamayan kronik ölümcül birhastalık yaşadığına dair korkular duyar.Doktor, hekim dolaşır, pek çok tetkik ve muayeneden geçer lakin istediği sonuca ulaşamaz. Maskeli Depresyon; hislerini, hüzünlerini ifde edemeyen toplumlarda daha sık görülür.
Öfkelerini söz etmek yerine bastırmayı tercih edenlerin hastalığıdır.Hastalar meşakkatlerini kelamlarıyla değil, vücutlarıyla tabir ederler. Bu davranışların beni kızdırıyor, yaşadığım bu durum beni çok üzüyor demek yerine bedenlerinin pek çok yerinde müddet giden ağrı, sızı şikayetleri olur. Devam eden kronik ağrılarda, hastalığı fark edip, yardım ve takviye almak, gerektiğinde ilaç takviyesi ve psikoterapiden kaçınmamak kıymetlidir.