Evden çıkarken kapı kapandı mı kanısı ile denetim etmek, otomobilden uzaklaşmaya çalışırken kilitlendi mi fikri ile denetim etmek, iş yerinde yapmam gerekenleri gerçek yapıp yapmadığımı tekraren denetim etmek… Emin olamama ile geçen saatlerim ve beynimde hissettiğim yavaşlama da cabası… birinci defa 17 yaşımda başlayan takıntılarım yıldan yıla hal değiştirdi. Kimi vakit sistem benim için değerliyken kimi vakit etrafımda olan bireylere, hatta çok sevdiğim insanlara dahi ziyan vereceğimi düşünmeye başladım. Her kezinde yeni gelen takıntıyla çaba temek için farklı yollar, fikirler oluşturdum kendime fakat evvel işe fayda üzere göründü, sonra takıntılarım tekrar başladı. Çocuğum olduğunda ona ziyan vermekten korktum. Onunla tıpkı meskende yalnız kalmak istemedim. Kesinlikle yanımda birileri oluyordu çocuğumla beraberken. Birkaç yıl sonra da denetim etme takıntım açığa çıktı. Asıl sorun burada başladı.
Evde bir halde eşim beni yönetim ediyor fakat bugünlerde iş yerinde, tekraren denetim ettiğim evrakların doğruluğundan emin olamıyorum hatta birkaç saatte teslim edilebilecek bir evrakı teslim etmem günler alıyor. Geriye dönüp baktığımda bana kalan “yorgunluğum”… Vakit yavaşlıyor güya, beynim uyuşuyor. Düşünmek istemedikçe düşünüyorum, kaçtıkça tıpkı yere geliyorum.
Takıntı hastalığı olarak da bilinen “obsesif kompulsif bozukluk” sık gördüğümüz psikiyatrik rahatsızlıklardandır. Hastanın hayatını zorlaştırdığı üzere bir arada yaşadığı, çalıştığı ve toplumsal hayatını sürdürdüğü beşerlerle olan bağlarını de zorlaştırır. Birçok vakit hastalar bize takıntıları (obsesyonları) ile çaba eder durumda gelirler. Obsesyonlar, niyetler, dürtüler ya da zihinsel manzaralardır.
İstem dışı oluşurlar ve kişiyi rahatsız ederler. Obsesyonların oluşturduğu nahoş hisleri rahatlatmak ve obsesyondan kurtulabilmek için kişi, kompulsiyonlar dediğimiz bir ekip davranış ya da zihinsel hareketler uygulamaya başlar. Döngü vakitle kısır bir hal alır. Obsesyondan kurtulmaya çalıştıkça obsesyon yineler. Bu hastalar bize sık paklık yapma, el yıkama, kirli olduğu düşünülen yerlerden mikrop vs. bulaşması, denetim etme, etrafına ziyan verebileceği niyetleri, cinsel ya da dini temalı üzere obsesyonlarla başvururlar.
Örneğin sık el yıkayan biri her tuvalete girdiğinde yarım saat elini yıkıyor ve lavabonun başından ayrılamıyor olabilir. Bulaşma obsesyonu olan bir hasta birtakım eşyalara dokunmak, beşerlerle tokalaşmak ve hatta insanlara yaklaşmaktan kaçınıyor olabilir. Denetim obsesyonu da sık gördüklerimizdendir. Priz, kapı kilidi, musluk denetim ederken, hastanın günlük hayatı kısıtlanıyor, yapması gereken işleri yapamıyor hale gelmiştir. Aslında bu çeşit zorlayıcı niyetler hayatımızın akışında vakit zaman hepimizin aklından geçer. Ne vakit ki kişinin ağır meşakkat duymasına sebep olur, tekrar tekrar yaşanır ve kişinin günlük ömrünün aksamasına sebep olmaya başlarsa hastalık oluşmuştur diyoruz. Yani orta sıra hepimizin aklından “acaba fırını söndürdüm mü” ya da “kapıyı kilitledim mi” düşünceleri geçebilir. Değerli olan bu fikirlere hangi mananın yüklendiğidir. Hastalığın seyri inişli çıkışlıdır. Belirtiler artıp azalabilir. Obsesyonların içeriği değişebilir.
Obsesif kompulsif bozukluğun tedavisinde hasta, yakınları ve psikiyatri tabibi iş birliği içerisinde çalışırlar. Hastalığı tedavi ederken ilaç tedavisi ve bilişsel davranışçı terapi uygulanır. Kimi vakit hasta yakınının mesken ortamında yardımcı terapist rolünü aldığı bu süreç tedavi için atılan uygun adımlarla hastanın hayatını epeyce kolaylaştırmaktadır. Takıntı deyip hayatımızı zorlaştırmayalım, bir uzmana başvurup yardım alalım…
