Karagün Kararıp Kalmaz, az bilinen atasözlerimizden biri daha.“Gece karanlığının en zifiri olduğu vakit, şafak sökmeye en yakın olduğu zamandır” demiş bir büyüğümüz. Bununla külfetlerin sonunda kesinlikle aydınlığa kavuşulacağı anlatılır. Hiç şafak sökene kadar zifiri karanlığı seyreden var mı? yada yıldızları seyretmeye vakit ayıran?
“Bu da geçer” yalnızca bir müzik kelamı değil, 6-7 eylül olaylarında dükkanları yağmalanan esnafların birbirlerine teselli kelamıdır. Hayatta devamlı bir iniş çıkışlar birbirini kovalar durur. Bazen düzgünce dibe vururuz bunlara kriz denir. Rahata erdiğimizi fark edemeyiz bir türlü elimizdekileri kaybetmeden. İnsanoğlu tezatlarla öğrenir. Aksilikleri görmeden, hayatımızda ki olumlu şeyleri göremediğimiz üzere yetinemiyoruzda , daima daha fazlasını istiyoruz. Dünyayı verseler şu Venüste ne vardı deriz herhalde, makûs vakitlerde saniyeleri sayarız, vakit uzamış üzeredir geçmek bilmez. Vakit uzamış hissi depresyonda,yasta, kara günlerde vardır. Memnunluğu birinin bize sunması çok şanslı olduğumuzu gösterir. Bunu beklemek hayatta yanlıştır. Beşerler size karşı değildir aslında kendilerinden yanadır o kadar. Memnunluğu, kendimizede almaya çalışmamız gerekir. Bazen bu birini memnun etmekte olabilir o kişi olağansa memnunluk size geri döner, çok bencilse hiç olmazsa ziyanı olmaz bir daha iyilik göreceğim diye size yeterli davranması bile mutluluğunuz için kardır. Az sadakanın çok bela savmasının yollarından biridir.
Güzel yönetilen kara günler, krizler, travmalar uzun vadede ömrünüze tecrübe,ayrıcalık yada fark olarak geri dönebilir.
1 dakika okuma süresi
