İşte, arkadaşlarımla plan yaparken ya da aile içinde alınan kararlara ahenk sağlar, kendi fikirlerimi pek önemsemem. Etrafımdakilerin memnuniyeti daima daha öndedir. Son zamanlarda ise gergin olduğum gerçek. Ne oldu da bu kadar öfkeli oldum mana veremiyorum. Bir hafta evvel arkadaşlarımla tatil planımız hakkında konuştuk. Farklı bir yere gitmek istiyordum lakin teklif edilen yeri kabul ettim. Evvel bu planı kabul etmek hoşuma gitti. Ne de olsa onlara çok bedel veriyordum. İstedikleri olsundu, “bana hiç fark etmez” dedim. Lakin birkaç gün sonra diğer bir husus hakkında konuşurken onlara sebepsiz öfkelendim. Şaşırıp, durumu anlamaya çalışırken aklımdan geçenler; “sanki özgür değilim ve hayatımı dilediğim üzere yaşayıp yönetemiyorum. Denetim edildiğimi ve baskı altında olduğumu hissediyorum. Gereksinimim olan şeyler neden oburlarının umurunda değil merak ediyorum”.
Kendinizİ düşünmek ve isteklerinizi hayata geçirmek yerine oburlarının isteklerine değer veriyor ve gereksinimlerinizi geri planda bırakıyorsanız, bu yaşantının sebeplerinden biri “boyun eğicilik” şeması…
Bu şema size “bana hiç fark etmez” dedirtir. Yaşama düzgün ahenk sağlayan yetişkinler olabilmemiz için çocukluğumuzun kusursuz geçmesi gerekmiyor ancak “yeteri kadar iyi” olduğunda olumlu tesirlerin açığa çıktığını görüyoruz. Bir çocuğun gelişimi için neye gereksinimi vardır sorusunun karşılığında, aslında her insanın karşılanmasına muhtaç olduğu bir grup üniversal gereksinimler yatıyor. Bir çocuğun öncelikle inançta hissetmeye, özerkliğe, özsaygıya, kendini söz etmeye, gerçekçi hudutlara ve diğerleri ile bağlılık hissetmeye muhtaçlığı vardır. Şayet bunlar karşılanırsa çocuğun psikolojisi sağlıklı ilerler. Şayet eksik kalırsa; karşılanmamış bu gereksinimlerin zedeleyici tesiri ile oluşan erken devir uyumsuz şemalar hayat uzunluğu gelişirler. Kendimizle ilgili değiştirilmesi güç çekirdek inançlarımızdır. Çocuklukta başlayan ve hayat uzunluğu tekrar eden özyıkıcı kalıplardır. İşte bunlardan biri de “boyun eğicilik” şeması… Bu şema sizde denetim ediliyorsunuz fikri uyandırır. Kendi isteklerinizi önemsemiyor olmanız sebebi ile vakitle biriken öfkeniz açığa çıkar.
Boyun eğiciliğiniz, oburlarının yeterli hissetmeleri için kendinizi çok feda ettiğiniz durumlar olarak da ortaya çıkabilir. Örneğin eşinizin mesleğinde ilerlemesi için kendi işinizle ilgili sorumluluklarınızı yerine getirmeyi ihmal edebilirsiniz. Fedakarlık yapmazsanız onun incineceğini düşünürsünüz. Her türlü şahsî bağlantılarınızda itaat etmeyi seçersiniz. Zamanla pasif hale gelip ilerlemenizi durdurabilirsiniz. Bu pasiflik işlerinizi ertelemek, sözlerinizde durmamak üzere durumlara yol açabilir. Şayet pasiflik işinizle ilgiliyse, beşerler gelişme kaydetmek istemediğinizi düşünebilirler. Bu şema nedeni ile ben merkezcil bireylerle bağlantı kurmaya yönelirsiniz. Onların size gereksinimi vardır, sizinse onlara… İronik olarak gereksinimlerinizi söylediğinizde sizi bencil olmakla suçlarlar. Vakitle baskı altında ve sıkışmış hissetmeye başlarsınız. Yaşama ahenk sağlamayı kolaylaştırıyor üzere görünüp böylesi zorlaştıran “boyun eğicilik” tecrübesinin temelleri neye dayanıyor? Öncelikli sebeplerden biri mizaç olabileceği üzere, ebeveyniniz sizi, kişisel davranmaya çalıştığınızda eleştirmiş ya da cezalandırmış olabilir. Bununla beraber sizi ihmal eden, kendi muhtaçlıklarını sizin gereksinimlerinizin önüne koyan bir ailede büyümüş olmanız şemanızın temellerini atmıştır. Şemanızla gayret ederken kendinizi ve gereksinimlerinizi, isteklerinizi gözetmeye çalışın. İnsanlardan istekleriniz konusunda yardım isteyin. Denetim edildiğinizi düşündüğünüz alakaları tekrar değerlendirin. Ben merkezcil olduğunu düşündüğünüz ve sizi bencil olmakla suçlayan şahıslardan uzaklaşmaya çalışın. İşlerinizi ertelemek yerine onları neden ertelediğiniz fikrine odaklanın. Öfkelendiğiniz vakit neden öfkelendiğinizi, öncesinde hangi duyguyu yaşadığınızı keşfedin. “Fark etmezler” yerine, isteklerinizi lisana getirmenin size yardımcı olacağını unutmayın…
