Her Yerim Ağrıyor

• Sürekli ağrı çekiyorsanız,

• Yapılan tüm tetkiklere karşın ağrılarınızın nedeni bulunamıyorsa,

• Ağrı geçtikten kısa bir mühlet sonra öbür yerinizde tekrarlıyorsa,

• Ağrılarınız tüm tedavilere karşın geçmek bilmiyor yahut tekrarlıyorsa,

• Ağrılarınızın kesinlikle fizikî bir nedeni olduğuna inanıyorsanız ve bu inancınız kolay kolay geçmiyorsa,

• Ağrılarınız hasebiyle çok sayıda doktor dolaşıp, çok çeşitli tedaviler gördüyseniz,

• Ağrılarınızın ruhsal durumunuzdan hiç etkilenmediğini düşünüyorsanız,

• Ağrılarınızın gün içinde yaşadıklarınızdan yahut omurunuzdaki değişikliklerden etkilenmediğini düşünüyorsanız

• Ağrılar ömrünüzün vazgeçilmez bir kesimi haline geldiyse

Ağrılarınızın kaynağı ruhsal olabilir.

Ağrı; kişinin kendini sıhhatsiz hissettiğini , biyopsikososyal istikrarlarının ve ahenginin bozulduğunu gösteren bir belirtidir. Ağrı, kaynağı ne olursa olsun, şahısta duygusal reaksiyonlara neden olur ve kişinin duygusal durumu ağrının algılanmasını, söz edilişini, şiddetini ve gidişatını tesirler.

En yaygın gözlenen ağrılar; baş ağrısı, boyun, sırt, omuz ağrıları, bel ağrısı, çene ağrısı, mide ağrısıdır.

Ruhsal çatışma yaşayan, dert yaşayan, lakin bu ıstıraplarını kelamlarıyla söz edemeyen şahıslar kendilerini söz edebilmek için vücut lisanını tercih ederler.Beden lisanını seçenlerin en sık kullandığı sistem ise, ağrılar olmaktadır. Canı sıkılmak, üzgün olmak toplumumuzda “bir yerim ağrıyor”a nazaran daha az anlaşılan, daha az kabul gören ve neredeyse hastalık olarak bile algılanamayan bir durumdur.

Ayrıca ağrılar bazen beşerlerle bağların düzenlenmesine de yardımcı olabilmektedir. Eşinden beklediği ilgiyi göremeyen , lakin hastalandığında biraz ilgilenilen bayanın , ilgi görebilmek için farkında olmaksızın vücuduna yöneldiğini, sık sık ağrılar çektiğini görebilmekteyiz. İlgi ihtiyacı arttıkça vücut lisanı daha fazla harekete geçmekte ve ağrılar bir türlü geçmek bilmemektedir.

Bazen de kendini suçlamanın bir kesimi olarak şahıslar ağrı çekmektedir.Sevdiği kişinin vefatı akabinde kendini bir formda hatalı hisseden bir kişinin şiddetli ağrılarını olması epey sık karşılaşılan bir durumdur.

Ağrılar vakit zaman çok fazla sorumluluğu olan , lakin bunları taşıma zahmeti taşıyan bireylerin hayatına girmektedir. Adeta altlarına girdikleri yükün altında ezilmekte, bu ezilme tüm bedeni ağrılar içinde bırakmaktadır.

Ağrı bazen de bir güç simgesi olabilmektedir, bu halde kişi farkında olmaksızın etrafındakileri denetimi altında tutabilmektedir.

Ağrıları nedeniyle kişi istemediği yahut zorlandığı şeyleri yapmaktan kurtuluyorsa, hoşlanmadığı bireylerle bağlantıdan kaçınıyorsa, istediği ve özlediği ilgiyi görüyorsa ağrılar giderek pekişir.

Yalnızca unutulmaması gereken; şahısların ağrı davranışını büsbütün bilinçdışı olarak geliştirdikleridir. Onlar bu ağrıları, nedeni her ne kadar fizikî olmasa da, gerçek ağrılar kadar fazla yaşamakta ve badiresini çekmektedirler.

Ağrısı olan şahıslar ağrısından çok, ne kadar hasta oldukları ve bu hastalıklarını hayatlarını ne kadar etkiledikleriyle ilgilenirler. Zihinleri ve hisleri daima vücutlarını çalışmasına yöneliktir, kendilerini vücutlarının fonksiyonuna kaptırmış üzeredirler. Duygusal manada yaşadıkları zorlanmalara ve hayatlarında gelişen değişikliklere öncelikle ağrılarla karşılık verirler. Yaşadıkları duygusal çalkantıları,insanlarla irtibatlarında çektikleri zahmetleri inkar ederler, sıklıkla yakınlarıyla çatışma halindedirler, lakin bunu tabir etmekten, tartışmaktan kaçınırlar. Ruhsal durumlarının ağrının şiddetini etkilemediğini sav ederler

Ağrılar süreklilik kazandığında , sıklıkla uykusuzluk, huzursuzluk, kendini tükenmiş hissetme, toplumsal ortamlardan uzaklaşma, sakinleşme, vücuduyla çok uğraşma üzere belirtiler de eşlik etmektedirler. Ağrı çeken bir kişi giderek kendine itimadını yitirir, yüzüne daima mutsuz ve huzursuz bir tabir yerleşmiştir. İnlemeler ahlarla dolu sıkıcı bir yaşantı, daima bir hasta hali… Başlangıçta etraftakilerin gösterdiği ilgi, sevgi giderek yerini acımaya ve ilerleyen vakitlerde bıkmaya- usanmaya bırakmaktadır.

Unutulmaması gereken başka bir değerli nokta da; ağrıların bir çok psikiyatrik hastalığın belirtisinden biri olduğudur.

Sürekli, gezinen ve her türlü tedaviye karşın geçmek bilmeyen ağrılara depresyonda epeyce sık rastlanmaktadır. Ağrılar depresyona yol açabildiği üzere, depresyonu olan hastalarda da birinci belirtilerden biri ağrılar olabilir. Bireyler mutsuzluklarını, ruhsal olarak hissettikleri yorgunlukları, çökkünlükleri vücut lisanıyla söz edebilmektedirler. Ağrılar, bu durumda bir cins yardım daveti , doktora ulaşmanın bir yolu olmaktadır. Lakin bu bireyler asıl sorunun ruhsal kaynaklı olduğunu anlatabilmek bazen nitekim güç olmaktadır. Depresyonun güçsüzlük demek olduğu niyeti bireyleri psikiyatriste gitmekten alıkoymaktadır.

Anksiyete ( dert hali) ağrılara eşlik edebilen bir belirtidir. Bu alaka de iki istikametli olabilmektedir.Ağrılar anksiyeteyi arttırabilmektedir. Anksiyetesi olan hastalar ağrılarını daha fazla hissetmektedirler.

Diğer pek çok ruhsal hastalık ta ağrılar bazen birinci ve tek belirti olabilmektedir.

Ağrısı olan şahısları neler beklemektedir:

* Bu bireyler ağrılarını nedenini yahut tahlilini bulabilmek için tabip doktor dolaşmakta, bir sürü gereksiz ve masrafsız tetkik yaptırmaktadırlar.

* Bir sürü ilaca operasyona karşın sonuç alınamamakta, bireyler neredeyse ilaç bağımlısı olmaktadırlar.

* Şahıslar ağrılarıyla başa çıkmak için kendileri çabalamaktansa her şeyi tabibinden beklemektedirler.

* Daima hasta olduklarından etraflarında bıkkınlık yaratmakta ve dışlanmaktadırlar.

* Tabiplerin, arkadaşlarının ve ailesinin pekiştirmeleriyle hasta rolünü bir türlü bırakamamaktadırlar.

* Yıllarca hasta olmayı davranış biçimi olarak beslediklerinden kendilerini maharetsiz, başarısız hissetmekte, kendilerine itimatlarını yitirmektedirler.

* Uzun müddettir devam eden tetkikler , ilaç kullanımı ve buna karşın bir güzelleşme olmaması , bu şahısların sıhhat sistemine olan itimatlarını de azaltmakta, umutlarını kırmaktadır.

Ağrılarla nasıl başa çıkılır:

Öncelikle akılda tutulması gereken; nedeni ne olursa olsun, ağrıların gerçek ve acı verici bir yaşantı olarak algılandığı ve yaşandığıdır.

• Ağrı çeken şahsa karşı sabırlı ve ilgili olunmalı, şikayetleri ciddiye alınmalıdır.

• Ağrıları olan kişini hislerini söz etmekte zahmet çektiği unutulmamalı, öfke, kızgınlık, sevinç üzere hislerini tabir edebilmeleri için bu bireyler cesaretlendirilmelidir.

• Bu bireylerin ağrılarıyla yaşadıkları aksilikler ortasında irtibat kurabilmelerine yardımcı olunmalıdır. Ağrıları yüzünden hayatlarının ne kadar kısıtlandığını, hayat gayelerinin nasıl engellendiğini tartışmak faydalı olabilir.

• Sürekli ağrılardan kelam edilmekten kaçınılmalıdır. Daima ağrıyı konuşmak yahut ağrıyı azaltmaya yönelik sistemler bulmaya çalışmak; ağrı hissini ve davranışını arttırır.

• Kişilerin ömür alanlarında daha girişken, daha atak olmasına imkanlar geliştirilmelidir. Toplumsal etkinliklere daha çok katılan bireyler kendilerini daha inançlı, daha maharetli hissedecek, hislerini daha cesurca söz edebilecek, ağrılara da gerek kalmayacaktır.

Sonuçta, nedeni fizikî olan ağrılar uzun sürdüklerinde ruhsal durumu bozabildiklerinden yahut kökenleri ruhsal olabildiklerinden;ağrıları olan bireyler kesinlikle psikiyatrik açıdan da değerlendirilmelidir. Psikiyatrik takviye ; kişinin başa çıkma metotlarının arttırılmasına imkan tanıyacaktır. Vakit zaman da ilaç takviyesi gerekli olabilecektir. Odak noktasının hasta olduğu psikiyatrik yaklaşımlarla sonuca çok daha kolay ulaşılabilecektir.

Ağrılarınızdan kurtulduğunuzda yeni bir hayat size kollarını açacak. Biraz cüret ve eforla hayatınızı bilakis döndürebilirsiniz.