Fetal Üriner Anomaliler

Prenatal dönemde bir sorun saptanırsa olası nedeni, doğum öncesi ve sonrası riskleri ve ek anomali araştırılmalıdır.

Hidronefroz seyrini belirleyen faktörler; hidronefrozun gebelikte ortaya çıkma zamanı (<24 hafta kötü), hidronefrozun şiddeti/derecesi (kortikal parankim ince ise kötü) ve hidronefroz nedeni (anomali mesane ve altında ise kötü).

Bu bebeklerin çoğu doğumdan sonra belirti vermediği için hiçbir inceleme yapılmadan eve gönderilebilir. Hastalık belirti verdiğinde ise çoğunlukla ciddi hasar gelişmiştir. Bu nedenle, prenatal tanı konması çok önemlidir. Böylece, doğum sonrası erken dönemde önlem alarak ciddi riskleri azaltılabilir. 

Her iki böbreğin ciddi problemli olması, ciddi hidronefroz veya mesanenin büyük olması (megamesane/megasist) gebeliğin her döneminde ciddiye alınmalıdır. Böbrekler bozulabilir ve bebeğin içinde yüzdüğü rahim sıvısı azalabilir. Bu ciddi bir durum olup, çocuğun akciğer ve böbrek gelişimi bozulur. Nadir de olsa ölü doğuma kadar ilerleyen veya doğumdan hemen sonra bebeğin hayatını tehlikeye sokan sonuçlara yol açabilir.

Fetusun üretrasındaki idrar akışında zorluğa neden olan ve Posterior Üretral Valv, idrar akışının hiç olamadığı üretra atrezisi, mesane çıkışını tıkayan dev üreterosel ve her iki böbreğin patlayacak düzeyde aşırı şişmesi gibi anomalilerde özellikle de oligohidroamniyos ile birlikte seyreden ciddi ilerleyici ve iki taraflı üriner sistem tıkanıklığı olan fetuslarda prenatal girişim faydalı olabilir. 

Prenatal dönemde anne uterusu ile bebeğin mesanesi arasına bir sonda yerleştirilerek mesaneye gelen idrarın anne rahmine boşaltılması sağlanır. Bu sayede, üriner sistemde ve akciğerlerde oluşabilecek komplikasyonlar azalır ve fetus ile üriner organlar ölmeden veya kalıcı hasarlar oluşmadan bebekler doğurtulabilir. 

Hidronefrozun şiddeti ne olursa olsun, erken doğumun beraberinde getirdiği ciddi akciğer gelişim eksikliği nedeniyle bebeği normal zamanında vajinal yolla doğurtmak standart bir yaklaşım olmalıdır.