Ayak dayanıklısı ayağın taşıdığı yükü yaylanarak bedenden uzaklaştıran anatomik bir yapıdır. Bu yapı kemik ve yumuşak dokulardan oluşur. Yumuşak doku olarak isimlendirdiğimiz tibialis posterior tendonu kemik yapının kavis formunda durmasını sağlar. Çocukluk devrinde rastgele bir basma sorunu olmayan fakat yaş ilerledikçe (özellikle 60 yaşın sonrasında) düz tabanlık gelişen şahıslarda tibialis posterior tendonu yetersizliği kelam bahsidir.
Tibialis posterior tendon yetersizliği yaşın ilerlemesi ile birlikte tendon kalitesinin ve gücünün azalması ile ortaya çıkar. Bu hastalarda tablo yavaş yavaş oluşur, hastanın şikayetleri yıllar içerisinde giderek artar. Lakin romatoid artiti olan hastalarda, diabetiklerde bu tendon hastalığın verdiği ziyanla fonksiyonsuz hale gelebilir. Bu küme hastada ise tablo akut (ani) olarak gelişir ve süratli bir halde (haftalar- aylar) ilerler.
Hastalar evvel ayak iç kavisinin kaybolduğunu farkına varır, daha sonra yürüme aralıklarında azalma meydana gelir. İlerleyen vakitle ayakta ağrı, şişme, çeşitli kemik deformiteleri, ayak bileğinde ağrı üzere problemler tabloya eklenir.
Hastalığın tedavisinde erken periyotlarda ayakkabı modfikasyonu, özel tabanlık, hami bileklikler kullanılabilir. Fizik tedavi ve rehabilitasyon programları tedaviye eklenebilir. İlerlemiş evrelerde çeşitli cerrahi sistemlerle ayak anotomisinin düzeltilmesi prensibiyle ameliyatlar hastalara önerilmektedir.