Ayağı oluşturan kas ve kemiklerin meydana getirdiği kavisler vardır. Bu kavislerden en kıymetlisi olan iç taraftaki uzunlamasına dayanıklısın olmamasına düztabanlık denir. Esnek düz tabanlık olarak da isimlendirilen bu durum, altta yatan diğer anormallikler yoksa beş yaşına kadar olağan kabul edilir ve takip edilir. Ayaktaki bu görünüm çocuğun ayak biçiminin oluşup bağları kuvvetlenene kadar devam eder. Bu çocuklar parmak ucunda yürüdüklerinde yahut yatak kenarında oturup ayaklarını sarkıttıklarında ayağın kavisinin oluştuğu gözlemlenir.
Çocuk dört-beş yaş civarına geldiğinde bağları ve ayağın istikrarını sağlayan kaslar kuvvetlendikçe ayakta dururken de kavis görülmeye başlar ve ayak olağan biçimini alır.
Bazı çocuklarda ise kavis hiç oluşmayabilir, esneklik devam eder lakin günlük hayatlarını sürdürmelerinde bir problemle karşılaşılmadığı üzere profesyonel atlet dahi olabilirler. Bu çocuklar ileride uzunlukları uzadığı ve kiloları arttığında diz ve ayak ortasındaki kaval kemiğinin ön yahut art kısmında ağrı hissedebilir. Bu ağrı hafif olduğundan tabanlık kullanıldığında sorun olmaktan çıkar.
Bir öbür küme çocukta ise ayak düztaban görünümündedir ve sahiden de ayak kemiklerinin ilgisinde doğuştan gelen bir sorun vardır. Bu çocuklarda ayağın genel görünümünün yanı sıra ayağını sarkıtarak oturduğunda yahut parmak ucunda yürüdüğünde dahi kavis oluşmaz ve ağrı da olabilir. Bu türlü durumlarda altta yatan öteki bir kemiksel sorun olduğu düşünülerek röntgen çekilmesi gerekir. Bu nedenle aileler çocuklarının ayağında dikkatlerini çeken bir durum olduğunda ortopedi uzmanlarına başvurmalıdır ama birden fazla vakit tasalanılacak bir durum olmadığını da bilmelidir.
Düztabanlığın Ayakkabı ile Alakası ve Yanlışsız Ayakkabı Seçimi
Çocuk birinci yürümeye başladığında meskenin içindeyken ayakkabı giymesine gerek yoktur. Düztaban görünümüyle doktora gelindiğinde ve esnek düztabanlık olduğu anlaşıldığında altı ay- bir ortalarla sene kliniğe gelmesi ve yürüyüşüne bakılması gerekir. Düztabanlığın öteki bir nedeni yoksa çocuğun konut içinde ayakkabı giymesi gerekmez.
Bilinmesi gereken bir öteki bahis ise ayakkabının çocuğun ayağını şekillendirmeyeceğidir. Alçı üzere düşünülmemesi gerekir. Çocuk, ayakkabı giyse de giymese de sorun şayet düzelebilecek üzereyse esasen vakti geldiğinde düzelecektir.
Öte yandan çocukta düztabanlık görünümü olsa da olmasa da ayakkabı seçimine dikkat etmek gerekir. Ayakkabının topuk kısmı biraz sert olmalıdır; zira çocuk yeni yürümeye başladığı için topuğunun yere sabit basması gerekir, yere bastığında ayakkabının tabanı üzerinden topuğun sağa sola kayması istenmez.
Ayakkabının tabanında ayağın iç kavisini destekleyen bir kabartı olması gerekir. Bir öbür dikkat edilmesi gereken özellik ise ayakkabının bütün tabanı yumuşak olmamalıdır. Bütün tabanının bükülebilir olması önerilmez, tarak kemiğine denk gelen bölgenin esnek olması, öbür yerlerin çok fazla esnek olmaması değerli bir kriterdir.
Özel imal ayakkabılar hekim gerekli görmediği sürece kullanılmamalıdır. Düztaban olan çocukların büyük bir kısmında beraberinde ailesel bağ esnekliği durumu da görülür. Bu çocuklar, el bileklerini doksan dereceden daha fazla açabilirler, parmaklarını çok derecede üst hakikat kaldırabilirler, ayakta durduklarında bir sızı olmadan dizleri çok geriye kaçabilir. Bu kümede esnek düztabanlık görülme mümkünlüğü çok yüksektir. Büyüdükçe bir dert duymadan olağan hayatlarına devam edebilirler.
Çocuk büyüyüp erişkin periyoda geldiğinde kilo artışına yahut uzun mühlet ayakta kalmaya bağlı olarak ikincil değişimler oluşmaya başlayabilir. Ayak bileğinden geçen kaslardan bir kümesinde yetmezlik gelişebilir. Birinci bulgusu ayağın iç kısmında ağrıdır. Bu durum yetişkin tipi düztabanlığa benzeri. Yapılan tetkiklerde tendonlardan birinde yetmezlik yahut kemiklerde kireçlenme görülebilir; daha sert tabanlıklar, alçı tedavisi ve daha ileride de kemik yahut tendon ameliyatları yapılması gerekebilir. Fakat bu bireylere birinci kademede kilo vermeleri önerilir.
Kemiklerle İlgili Sıkıntılar ve Tahlil Önerileri
Düztabanlık şikayeti ile getirilen çocuklarda bazen altta yatan kemiksel bir anormallik de tespit edilebilir. Bu genelde kolay bir kemiksel anormalliktir. Çocukta ayağın iç kısmında orta kısımda bir kemik çıkıntısı tespit edilebilir. Bu doğumsal bir değişikliktir. O bölgede olağanda bir kemik çıkıntısı olması gerekirken, çıkıntının üzerinde öbür bir kemik yapısı daha bulunabilir. Ayağın anatomisinde çok fazla sayıda ekstra kemik görülebilir bunlar olağandır bu da o kemiklerden birisidir. Lakin ayak içe bastığı topuk da dışa hakikat döndüğü için iç taraftaki kemik daha besbelli olabilir ve bu da ayakkabıya vurma, kızarıklık üzere problemlere sebep olur.
Yaşı büyüdükçe kızarıklık çok artarsa bu kemiğin alınması gerekebilir ki bu da kolay bir süreçtir. Daha önemli bir durum olarak; kemiklerin dizilimi ile ilgili kimi kusurlar görülebilir. Bunlar fark edildiğinde alçı tedavisi yahut çeşitli teknikler ile çözümlenir.
