Dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu(DEHB) sık karşılaşılan ve bireyin olduğu kadar aile ve etrafının de ömür kalitesinde besbelli bozulmaya yol açan kıymetli bir klinik durumdur.DEHB ,çoğunlukla yıllarca süren ve biyolojik,nöropsikiyatrik,psikolojik,eğitimsel ve toplumsal istikametleri olan bir bozukluktur.Hastaların %60’ından fazlasında hastalık erişkinlik çağında da devam etmektedir.
DEHB belirtilerinin birçoğu sırf ilaç tedavisi ile düzelebilir.DEHB ,tanı sonrası faal tedavi edildiğinde kısa vakitte düzelme gösterebilmekte,tedavi edilmediğinde ise birçok vücut ve ruh sıhhati sıkıntılarına yol açmaktadır.
Anne baba eğitiminin ve tavırlarının tedavideki rolü çok değerlidir.DEHB olan bir çocuğun ana babası olmak birçok sefer yorucu,tüketici bir iştir.Tanı öncesi anne baba çocuğun davranışlarına bir mana veremez ,şımarıklık,tembellik,yaramazlık olarak yorumlar.Zaman ve güçlerinin birçoklarını çocuklarına ayırmalarına karşın işe yaramadığını gördüklerinde kendilerini suçlayabilirler.Anne babanın birbiriyle alakası bozulabilir,çocuk nedeniyle sık tartışmalar yaşarlar.Giderek huzursuzluk,gerginlik,mutsuzluk ve dağınıklık konuta hakim olabilir.Kardeşlerde de huzursuzluk görülebilir.Bazen anne babada psikiyatrik rahatsızlıklar bile görülebilmektedir.
Aslında tüm ana babalar çocuklarının gelişimi mühletince pek çok olumlu hissin yanında kaygı,kaygı,endişe,panik,öfke ve yorgunluk hissederler.DEHB çocukların ana babaları ise bu hislerin tümünü daha ağır yaşarlar.
DEHB olan çocukların olumsuz davranışlarının sebebi çocukta davranış denetimini sağlayan yapıların kâfi çalışmamasıdır.Anne babanın rastgele bir kabahati yoktur.DEHB yapısal bir bozukluktur.Bunu anlamak ve kabullenmek gereklidir.