“Bugün instagrama bir fotoğraf koydum. Birkaç saat içinde beğenilerin sayısı o kadar arttı ki, şimdiye kadar hiçbir fotoğrafım bu kadar beğeni ve yorum almamıştı. Beğenenleri incelediğimde, benim için beğenisi en değerli kişiyi gözlerim arıyor fakat bulamıyorum. Halbuki bulunduğum yeri ve yaptığım şeyi onaylamasını en çok istediğim kişi oydu. Bir anda ortam yavan gelmeye başlıyor. Bir arada olduğum beşerler tadını kaybediyor. Neyse diyorum… Birazdan bir öykü koyarım, bakalım izleyecek mi? Ha bu ortada son fotoğrafımda yan durmam beni en az beş kilo zayıf göstermiş. Beşerler soruyorlar nasıl verdiğimi, çok hoşuma gidiyor. Profil fotoğrafı yapmayı planlıyorum. Son birkaç gündür bilmem kaçıncı defadır profil fotoğrafımı değiştiriyorum. Ne güç şeymiş profil fotoğrafına karar vermek… Yurtdışında çektirdiğim son fotoğraflardan birini mi koysam, yoksa eşimle bir arada gittiğimiz, altı aylık olan oğlumuzun hastalanması ile berbat geçen fakat bizim çok uygun göründüğümüz ve ardımızda denizin olduğu, fotoğrafımızı mı seçsem karar veremiyorum? Sonunda ikincisi daha düzgün bir fikir üzere görünüyor. Hem böylelikle eşimle birkaç günüdür limoni olan aramız düzelir tahminen diye düşünüyorum. Evleneli şimdi bir buçuk yıl olmasına karşın anlaşamadığımız en kıymetli nokta benim toplumsal medya takipçilerim ve takip ettiğim kişiler… Bilhassa bir bayan arkadaşımın fotoğraflarımı beğenmesinden hoşlanmıyor. Hele ki o fotoğrafta eşim yanımda değilse…
Dijitalleşen irtibat ortamlarında çoğumuz gün içerisinde pek çok kere çevirimiçi oluyoruz. Daha evvelce irtibat kısıtlı yollardan olup, bilgiye ulaşmak bu kadar süratli ve kolay değilken dışarı yansıttığımız kimliklerimiz, bugün dijital platformda farklı yollarla ve farklı formlarda sergilenmektedir. Kültürel değişimin yaşanabilmesi için toplumların birbirine temas etmesinin mutlak olduğunu düşünecek olursak, bugünkü teknoloji ile toplumsal medya hesapları, web siteleri üzerinden bireylerin kendi hayatlarına dair pek çok bilgiyi paylaşmaları pek çok kültürel aktifliğin izlendiği kültürel bir yer oluşturmuştur. Bunun yararlarının yanında bireylerin kendi kimliklerine yabancılaştıkları, özbenliklerinin yerine farklı birer obje koydukları bir dünya oluşturduklarını görüyoruz. Pekala bu “ben” yerine farklı “benler” ortaya çıktığı vakit ne oluyor? Özne objeye kaydığı için insanın var olan kıymetinin yerini birtakım sayısal datalar, simgeler ve imajların aldığını görüyoruz. Alınan “beğenilerle” onaylanan insan maddeleşiyor ve ona sayısal kıymetler yükleniyor. Yani kişi yeni bir benlik algısı oluşturup çevirimiçi alanda “idealize edilmiş” kimlik sunarak çevirimdışı alanda yalnızlaşmakta ve asosyalleşiyor. Üstelik sunduğu yeni imaja ulaşma gayreti içerisine girip başarısız olduğu vakit, mutsuzluğun ve tatminsizliğin kapıda beklediğini görüyoruz. Sonuçta toplumsal medya üzerinde üretilen kimlikler süratle tüketiliyor, yerine yenisi üretiliyor. Son yıllarda toplumsal olarak gözlemlediğimiz bu kimliklerle duygusal bağların pek de güzele gitmediği istikametinde. Yalnızlaşan bireylerin aidiyet hislerinin zayıfladığını, daha yüzeyel alakalar içerisinde bulunmak istediklerini gözlemliyoruz. Çağımızda pek çok insanın sabah kalkar kalkmaz birinci yaptığı şeyin çevirimiçi olmak olduğunu düşünecek olursak dijital ortamların ve bize sunduğu pek çok bilginin toplamında geldiğimiz bir öteki noktanın ise bireyler ortasında oluşan rekabet ortamı olduğu söylenebilir. Oluşan ve oluşturulan rekabet ortamında bireyler hayatlarında pek çok şeyi yönetmeye çalışırken başarısızlığa uğradıklarında yeniden tatminsizlikle yüzleşmektedirler. Oysa eninde sonunda hepimiz insanız ve gün 24 saat… Yani var olan birkaç günlük tatilinizde hem arkadaşınızın önerdiği tatil yerinde gidip, hem işinizle ilgili birkaç noktayı halledip, hem çocuğunuzun okulu ile ilgili araştırma yapıp, hem okumanız gereken son kitabı okuyup, hem aile büyüklerini ziyaret edip… Sonuç şu ki; tüm bunları yapmaya ne gücümüz ne de vaktimiz var. İnsan olmanın temellerinin hissetmek ve hislerden geçtiğini göz önüne alırsak dijital ortamın bizi yalnızlaştırmasına ve hislerimizi uzaklaştırmasına müsaade vermemeliyiz. Beşerlerle duygusal olarak temas etmenin ve alaka kurmanın ne kadar olumlu tarafları olacağını hatırlayalım. Bizi biz yapan kıymet yargılarımızın değerini bilip, onları muhafazaya çalışalım…
