Depresyon kişinin gündelik hayatını etkileyen bir beyin hastalığıdır. Olağanda kimi vakitlerde gündelik ömrümüzde birkaç saat ya da gün süren mutsuzluk periyotları yaşayabiliriz. Depresyon olağan olarak yaşanan mutsuzluk devirlerinden farklı bir durumdur. Depresyonda kişi çabucak hemen tüm gün süren mutsuzluk, keyifsizlik, hayattan zevk alamama durumu yaşar.
Depresyonda olan kişi için adeta hayatın tadı tuzu kalmamıştır. Sabah mutsuz ya da gergin bir formda uyanır ve adeta hiç uyumamış üzere yorgun hissedebilir. Depresyondaki kişi gün içinde gündelik rutin işlerini yapmak istemez, örneğin işe gitmek istemez ya da evvelden zevk alarak yaptığı aktivitelere karşı bir ilgi kaybı vardır. Birtakım durumlar da yataktan çıkıp lavaboya gitmek bile kişi için çok zordur. Depresyonda ki şahıslar bazen gün içinde çok uyku hali bazen de geceleri bile uyumakta zahmet çeker. Dehşetli kabuslar görmeye başlar ve uykuya dalmakta ya da uykuyu dürdürmekte zorlanır.
Depresyon birtakım şahısların iştahında artışa neden olarak kilo almasına kimi şahıslar de ise iştahta azalmaya neden olarak kilo kaybına neden olabilir. Depresyonda ki kişi olağandan daha fazla tahammülsüz ve hudutlu olabilir, karşısındaki beşerler tarafından anlaşılmayan öfkeli reaksiyonlar verebilirler. Arkadaşları ya da aileni görmek istemeyebilir çoklukla yalnız kalmak isterler ve kendilerini meskenlerine kapatırlar.
Bazı durumlarda küçük bir ses bile onları rahatsız eder. Depresyonda kişinin bedeninde ağrı, sızı, halsizlik durumu gelişebilir. Yapması gereken işler gözünde büyür ve kişi bu işleri yapamayacağı düşünür. Evvelce kolaylıkla yaptığı gündelik işleri gözünde dağ üzere büyür. Dış dünya onun için korkutucu bir hal alabilir, güya tüm felaketler onu bulacakmış üzere hissedebilir ve kimsenin kendisine yardımcı olamayacağını düşünür.
Depresyon ilerlerse kişi kendi öz hürmetini yitirmeye ve kendini bedelsiz görmeye başlar. Değersizlik fikirleri gelişen kişi etrafındaki insanlara yük olduğunu düşünmeye başlar. İçinde bulunduğu durumu kavramakta zahmet çekebilir. Gün içinde anlamlandırmadığı göz yaşları ve geleceğe dair ümitsizlik, karamsarlık niyetleri ile zihni meşguldür.
Depresyonda ki kişi şayet erken periyotta tedavi edilmezse depresif belirtiler giderek şiddetlenir ve kişi kendini konuta hapseder, kimseyi görmek istemez ve şahsî bakımını bile yapamaz hale gelebilir. Değersizlik, ümitsizlik, karamsarlık fikirlerinin hastalığın gidişine hakim olması ile birlikte hayat boş ve anlamsız gelmeye başlar. Depresif fikirler duruma o kadar hakim olur ki depresyon ağırlaştıkça bireyde mevt ile ilgili konuşmalar, vefat fikri gelişebilir. Depresyonda ki kişi çıkış yolu bulamayacağına aldanıp kendine ziyan verme teşebbüsünde bulunabilir.
Eğer kendinizde üstte saydığımız şikayetler varsa bir an evvel bir psikiyatri tabibi ile görüşüp muayene olmanızda ve gereken tedavinin bir an evvel başlanması içinde bulunduğunuz depresyon devrinde süratlice çıkmanızı sağlayacaktır. Depresyonun büsbütün düzelen bir beyin hastalığı olduğunu unutmayalım. Sağlıklı günler dilerim.