Kısaca ruhsal çökkünlük hali olarak tanımlanabilir. Uykuda azalma ya da artma biçiminde uyku bozuklukları, aktivitede azalma, halsizlik, isteksizlik, bıkkınlık, hayattan zevk almama, çabuk sonlanma, öfke denetiminde zorluk, unutkanlık, dalgınlık, iştahta azalma, baş ve bedende rastgele bir nedene bağlanamayan ağrılar, değersizlik fikirleri, kendine inançta azalma, intihar ve suçluluk fikirleri ile şiddetli bunaltı hali üzere belirtilerle seyredebilir. Kişi kendisini mutsuz, umutsuz, karamsar, perişan ve acınacak durumda hisseder. Kendisini gerçeğe uymayan bir biçimde bedelsiz olarak algılayabilir. Geçmişteki birtakım olumsuz yaşantılardan gereksiz yere kendisini sorumlu fiyat ve çok bir suçluluk hissi duyabilir. Alıngan ve ağlamaya meyilli olabilir.Eskiden yapmakta zorlanmadığı işler gözünde büyür ve yapamaz ya da çok zorlukla yapar. Evvelce yapmaktan keyif aldığı şeylerden artık keyif almaz olur. Beşerlerle görüşmek, karşılaşmak istemeyebilir. Bazen ajitasyon denilen yerinde duramama, eza ile aşağı üst dolaşma, giysilerini, saçını çekiştirme formunda huzursuzluk belirtileri de görülebilir.
Depresyon teşhisine varılabilmesi için bu belirtilerin en az iki hafta ve daha fazla devam etmesi gerekir. Depresyon, duygudurum bozukluğuna bağlı olarak ortaya çıkmış, ailesel, mevsimsel özellikler arz eden bir hastalık olarak görülebileceği üzere, ilaçlara, uyarıcı husus yoksunluğuna, inme, parkinson hastalığı, kanserler üzere fizikî hastalıklara ikincil olarak ortaya çıkmış da olabilir. Çoklukla sevilen bir kişinin gerçek ya da sembolik kaybı, boşanma, aile içi kıymetli sıkıntılar, ekonomik sıkıntılar, iş kaybı ve ağır bir hastalığa yakalanma üzere önemli gerilim yaratan olayları takiben ortaya çıkar. Bazen de hiç bir gerilim etkeni gösterilemez.
Depresyon, hafif, orta ya da ağır şiddette görülebilir ve şiddeti tedavi biçimini değerli ölçüde tesirler. Tedavisine geç başlanırsa yahut güzelleşme başlar başlamaz tedavi kısa müddette sonlandırılırsa, hayatın daha sonraki vakitlerinde depresyonun tekrarlama riski artar.
Tedavinin nerede ve ne halde yapılacağını belirlemek için tedaviye başlamadan evvel yanı sıra diğer bir psikiyatrik ya da fizikî hastalığın bulunup bulunmadığı, hastamızın kendisine ve etrafına ziyan verme mümkünlüğü ve fonksiyonelliği değerlendirilmelidir. Depresyon teşhisine varılan hastalarımızın birden fazla ayaktan tedavi edilirler. Tedavide antidepresan ilaçlar kıymetli yer meblağ. Lakin, hastalarımızın ilaçların tesirlerinin başlama müddetleri, mümkün ilaç etkileşimleri, ilaç yan tesirleri, tedavinin ne kadar sürdürüleceği üzere bahislerde gereğince bilgilendirilmeleri gereklidir. Zira esasen hayatla bağları zayıflamış, gelecekten olumlu bir beklentisi olmayan, her şeyin berbata gideceğini düşünen hastamızın tedavi basamaklarındaki en küçük bir aksamayı ümitsizlikle karşılaması ve tedaviyi yarım bırakması muhtemeldir.
İlaç seçiminde hastamızın, yaşı, cinsiyeti, şikayetleri, depresyonun tipi ve şiddeti, diğer bir dahili ya da nörolojik hastalığının bulunup bulunmaması, geçirdiği hastalıklar, kullandığı ilaçlar, kilosu, kilo almaya yatkın olup olmaması, işi ve cinsel yaşantısı üzere birçok etkenin dikkate alınması gerekir. Kilo alma tasası ya da cinsel isteksizlik üzere yan tesirler nedeniyle tedaviye başlamaktan kaçınan yahut tedaviyi yarıda kesen, bu yüzden depresyonu uzun yıllar süren, ömrünün en hoş yıllarını mutsuz geçiren hastalarımız pek de az değildir. Bu yüzden ilaç seçimi her hastanın tüm özellikleri ve beklentileri dikkate alınarak yapılmalıdır.
İlaç dışındaki seçeneklerden birisi de çeşitli terapi prosedürleridir. Terapi yolu de hastanın kişilik özelliklerine ve ihtiyaçlarına nazaran belirlenir. Her terapi tekniği her hastaya uygulanamaz. Tedavi tekniğine karar verirken hastamızın kültürel özellikleri ve pahalar sistemi de dikkate alınmalıdır. Depresyon tedavisi sırasında dikkat edilmesi gereken ve özellik arz eden kümeler da vardır. Gebelik depresyonları, doğum sonrası depresyonları ve yaşlılardaki depresyonlar örnek olarak sayılabilir.