Aşk hakkında şöyle ya da bu türlü her insanın bir fikri vardır. Kimine nazaran yaşadığı aşkın tesiri bir ömür sürmekte, kimine nazaran ise aşkın ömrü 3 ayı geçememektedir. Kimi vakit aşk acısı çekmişiz kimi vakitte aşkın ne kadar hoş bir his olduğunu hissetmişizdir. Pekala şiirlerin, müziklerin vazgeçilmez konusu olan aşkın tesiri ve mühleti neden bireyden bireye değişmektedir?
Uzun yıllardır aşk üzerine yapılan araştırmalar en son sonuçlara varılmasa da aşkla ilgili birçok kimyasal saptanmıştır. Her ne kadar bu fikri düşünmek aşkın romantizm hissini baltalasa da Helen Fisher’in dediği üzere aşık olduğumuzda adeta beynimiz doğal bir ilaç fabrikası üzere çalışıp bizi memnun eden dopamin, serotonin, noradrenalin salgılamaya başlar. Her ne kadar bu fikir bizlere çok cazip gelmesede aşkın bir kimyası olduğu ispatlanmıştır.
Aşk sırasında salgılanan dopamin sayesinde kişi aşık olduğu insanın yanında uygun hisssettiğini, keyifli olduğunu hisseder ancak mantıksal bir neden aramaz yalnızca senin yanında uygunum der. Tabiatımın sayesinde içgüdüsel olarak birtakım insanları kendimize daha yakın buluruz ve ondan bir elektirik aldığımızı söyleriz. İşte tamda senden elektirik alıyorum niyetini doğuran hormon dopamindir. Dopaminin ikinci en güçlü tesiri beyin ödül sistemini devreye sokmasıdır. Dopamin salgısı ile adeta gözümüz ondan oburunu görmez, dünyanın en güzel/yakışıklı insanı karşımızda duruyordur.
Aşık şahısta üretimi artan öbür hormon olan noradrenalin ise aşık olduğumuzu kişinin hayali bile bizi heyecanladırıyor, kalbimizin çarpmasına, ellerimizin terlemesine neden oluyorsa bilin ki noradrenalin düzeyiniz azamî düzey. Noradrenalin adeta hissettiğimiz hislerin daha ağır ve şiddetli yaşamamızdan sorumludur. Bu hormon olmasaydı tahminen de aşkın heyecanı olmazdı diyebiliriz.
Duygularımızı ağır yaşamamızı sağlayan başka hormon ise feniletilamin denilen hormondur. Bu hormonun öbür aşk hormonlarıyla birleşmesi sonucu adeta tutkulu romantik bir aşk yaşamaya başlarız.
Peki aşkın birinci basamağındaki çekim kâfi midir sizce? Bu birinci çekimi güçlendirmezsek birinci heyecan kaybolup geçebilir. Aşkın çekim gücünü arttıran ve sıkı sıkıya sarılmamıza neden olan hormonlarımız ise serotonin ve oksitosindir.
Oksitosin adeta karşı tarafla bir hissetmemize neden olan ve iki kişiyi tek kişiymiş üzere hissettirir. Güya o olmadan yaşayamayacağımızı bir modülümüzün yok olacağını hissettiren hormondur.
Hepnizin bildiği üzere keyifli olmamızı ise serotonine borçluyuz, birinci tesiri çok şiddetli olmasa da aşık olduğumuz sürece bizi memnun eden hormondur. Serotonin korkularımızı azaltarak münasebete inançlı bir bağlanma gelişmesini ve keyifli hissettmemizi sağlar.
Tabi ki aşk bu kadar kolaya indirgenemeyecek kadar kutsal bir his kim bilir önümüzde ki yıllarda karşımıza hangi bulgular çıkacak. O vakte kadar hepinizi dopamin, serotonin, noradrenalin, feniletilamin, oksitosin dolu günler diliyorum.